Thursday, October 14, 2004

[Life] ต้องรุกกลับไปมั่งแล้ว

วันนี้ได้รับแจ้งว่าสอบ candidacy ตกทั้งสองส่วน
มาลองคิดๆดูก็พบว่าคงทำส่วน programming language กับ architecture ได้น้อยเกินไป
สำหรับ architecture เราไม่คิดอะไรมาก เพราะเห็นว่าเตรียมตัวไปได้ตามแผนทุกอย่าง แต่ข้อสอบมันออกส่วนที่เราไ่ม่เคยคิดเตรียมมาก่อน เช่น Amdhal's Law และ Advanced Topic ใน CSE530 ไม่รู้ว่าคนอื่นๆมันรอดมาได้ยังไงเหมือนกัน

แต่ programming language นี่คงเพราะเรายังอ่อนเกินไปจริงๆ ทำไม่ค่อยได้ และเรามักคิดอะไรแปลกๆ แต่ข้อสอบอยากให้เราคิดแบบน้อยๆล่ะมั้ง เราคงต้องทำใจอีกนิดว่าเค้าไ่ม่คิดเล่นอะไรประหลาด ถ้ามันแปลกๆก็ขอให้คิดซะว่าคนออกข้อสอบลืมคิดในบางแง่ไป

เราพบว่าเราซวยเพราะเรื่องนี้ประจำ เนื่องจากว่าคนออกข้อสอบลืมคิดถึงเรื่องแปลกๆในบางแง่ แล้วเราดันคิดออกทำให้เรางงอยู่คนเดียวว่าอีกฝ่ายจะเอาไงกันแน่

ทีนี้วกกลับมาเรื่องของการแก้เกมกับคืนไปมั่ง เท่าที่ผ่านมาเราพบว่าเรายังไม่ได้ใช้เวลาในการสร้างเสริมความสามารถอย่างเต็มที่ ทำให้เกิดการย่อหย่อนในวินัย และพลังสมอง เหมือนพวกกล้ามเนื้อฝ่อลีบทำอะไรก็ไม่ค่อยมีประสิทธิภาพ ดังนั้นเราต้องเข้มงวดกับตัวเองมากขึ้นเพื่อให้พร้อมรบเสมอ

สิ่งที่อยากให้สนใจให้มากก็คือความสามารถที่ไม่ได้อยู่ในวิชาที่กำลังเรียนอยู่ เพราะว่าเราทำให้มันออกมาได้ A ตลอดก็จริง แต่เวลานี้เราต้องการมากกว่านั้น เช่นเราต้องผ่าน Candidacy Exam เราต้องผ่าน English Proficiency Test เราต้องใช้การวิเคราะห์ทางตัวเลข และเราต้องเขียนโปรแกรมให้เก่งๆ ดังนั้นเราต้องเตรียมตัวเรื่องนี้ให้ดีตลอด ไม่งั้นเราก็จะเหมือนกับตั้งรับการโจมตีของปัญหาแต่เพียงอย่างเดียว ความก้าวหน้าที่แท้จริงก็จะไม่มีทางเกิดขึ้นกับเราได้
ต้องรุกกลับไปขยายพื้นที่ของตัวเองให้ได้

อย่าลืมเด็ดขาดว่าจริงๆแล้วเราไม่ได้เก่งอะไรเลย ความสามารถของเรามีเพียงอย่างเดียวคือความอดทนที่เหนือชั้น และเราต้องเอามาใช้ให้ไม่พลาด พี่เดี่ยวบอกตอนเล่นปิงปองว่าลูกที่เราต้องถนัดต้องไม่พลาด ใช่ เรื่องของความถนัดของเราก็ต้องไม่พลาดเหมือนกัน เราต้องรวบรวมความอดทนทุกอย่างออกมาเป็นความทุ่มเท และเรียกสมาธิออกมาเป็นประสิทธิภาพ

ต้องรุกไปหาปัญหาระยะยาวอย่างมีประสิทธิภาพให้ได้ ด้วยการศึกษาด้วยใจอันสงบมีสมาธิ ต้องไม่วอกแวกและระงับอารมณ์ทุกอย่าง ให้จิตปรกติเป็นหนึ่งเดียวกับอารมณ์เหมือนกับว่าการทำงานก็คือการทำสมาธิอย่างไงก็อย่างนั้น

สำหรับตอนนี้พบว่าการใช้กระดาษจดโน้ตสอดไว้ในหนังสือนั้น ทำให้มีประสิทธิภาพมาก เราคงต้องทำเสมอ และไม่อาจจะละเว้นได้ เพราะเราต้องวกกลับมาฟื้นฟูความสามารถพวกนี้อยู่บ่อยๆในเวลาอันสั้น และศัพท์เทคนิคมันมีมากมายจนเราต้องจดจ่อที่จะจำแนกมันให้เด็ดขาดอยู่เสมอ ต้องมั่นใจในความชัดเจนของข้อมูล

นอกจากนี้ขอให้พยายามจดบันทึกเรื่องทริคทางคณิตศาสตร์อยู่ในรูปแบบอิเลคทรอนิคส์ด้วยเสมอนะ เพราะในท้ายที่สุดมันจะทำให้เราจัดระเบียบความคิดได้บรรเจิดยิ่งขึ้น

พยายามทำให้ได้ มุ่งมั่น อดทน ใจสงบ

No comments: