ธรรมะ: นิยามของคำว่าอบายมุข

วันนี้สนใจคำว่าอบายมุขขึ้นมา จึงลองเปิดพจนานุกรรมพระไตรปิฎกดู
(อ้างอิง: http://www.dhammalife.com/dhamma/vocab/)

พบว่านิยามในศาสนาแบ่งคำแปลออกเป็นสองหมวดดังนี้

อบายมุข ช่องทางของความเสื่อม, เหตุเครื่องฉิบหาย, เหตุย่อยยับแห่งโภคทรัพย์, ทางแห่งความพินาศ

มี ๔ อย่าง คือ ๑) เป็นนักเลงหญิง ๒) เป็นนักเลงสุรา ๓) เป็นนักเลงการพนัน ๔) คบคนชั่วเป็นมิตร;

อีกหมวดหนึ่งมี ๖ อย่าง คือ ๑) ติดสุราและของมึนเมา ๒) ชอบเที่ยวกลางคืน ๓) ชอบเที่ยวดูการเล่น ๔) เล่นการพนัน ๕) คบคนชั่วเป็นมิตร ๖) เกียจคร้านการงาน

สิ่งที่อยากให้สังเกตก็คือความเกียจคร้านการงานก็คือทางสู่ความเสื่อมเช่นกัน