Monday, January 24, 2005

[Life] สุ่ความมีประสิทธิภาพ (3)

I Will Not Forget My Long Cherished Wish
I come so far; I will not throw it away.

เราตอนนี้แทบจะไม่เคยตระหนักถึงจุดหมายแห่งการมีชีวิตอยู่ของเราแล้ว เราไม่ได้ตระหนักถึงมันทำให้เราอ่อนแอลง ใช่จำไว้เสมอนะว่าเราต้องการที่จะเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมของสังคมที่เราอยู่ไปในทางที่ดีขึ้น เราจะต้องนำศาสนาอันดีกลับมาสู่ความยิ่งใหญ่ และเราจะไม่ยอมแพ้ต่อความลำบากทุกข์ยากใดๆที่เราจะพานพบทั้งในอดีต ปัจจุบัน และในอนาคต

แต่การที่เราจะไปถึงจุดนั้นให้ได้ เราก็ต้องแสดงให้สังคมได้เห็นก่อนว่าการที่เรามีศาสนา มีความดีเป็นเสาหลักแห่งการดำเนินชีวิต ก็ทำให้เราไปถึงความสำเร็จอันยิ่งยวดได้ เราต้องทำให้คนอื่นได้เชื่อว่าศาสนาเป็นสิ่งที่นำมาปฏิบัติให้เกิดประโยชน์ในดินแดนทั้งสองได้พร้อมกัน คือ อาณาจักร และ ศาสนจักร เราจะต้องทำให้ของสองสิ่งรุ่งโรจน์ได้พร้อมกัน

เราจะต้องฟันฝ่าอุปสรรคแห่งความบกพร่องภายในของเราไปให้ได้ และเราจะบอกกับลูกศิษย์ทั้งหลายที่เราจะได้พบในอนาคตว่า เขาจะทำอย่างไรจึงจะไปถึงที่สุดแห่งศักภาพโดยที่ใช้ชีวิตภายใต้ความดีงามของตนได้

แล้วอะไรคือเป้าหมายย่อยที่จะทำให้เราแสดงความเก่งกล้าในทางโลกออกมาได้บ้างล่ะ?
เพราะวิธีการที่เราได้เลือกใช้ที่จะไปถึงจุดหมายสูงสุดของเราคือ การช่วยเหลือคนด้วยวิถีทางที่มีประโยชน์ในทางโลก พร้อมกับแทรกหลักธรรมต่างๆเข้าไปให้เป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิตอีกฝ่าย ดังนั้นเราต้องทำให้อีกฝ่ายได้มองเห็นประโยชน์ในทางโลกก่อน แล้วจึงยกย่องประโยชน์ในทางธรรม

และนั่นคือคำถาม เราต้องทำอะไรมั่งจึงจะมีความสามารถพอที่จะทำให้คนอื่นประทับใจเราได้
1. เราต้องสั่งสมความสามารถพื้นฐานที่จะเกี่ยวกับงานของเราก่อน ซึ่งได้แก่
1.1. ภาษาอังกฤษ (Speak/Pronunciation, Read and Write)
1.2. แคลคูลัส
1.3. พีชคณิตเชิงเส้น (Linear Algebra)
1.4. Combinatorics and Statistics
1.5. Math Trick and Algorithm

2. ความรู้ทั่วไปที่จะทำให้คุยเล่นสนุกๆกับคนอื่นได้
2.1. มิลินทปัญหา
2.2. เรื่องทางพุทธศาสนาที่อยู่ในมติชน

No comments: